W przypadku krajów takich jak Bahamy, Filipiny, Indie, Afganistan i innych, w których dokumenty potwierdzające obywatelstwo nie zawsze są ujednolicone lub zinstytucjonalizowane, wykorzystanie tuszu wyborczego do rejestracji wyborców jest skutecznym i przydatnym sposobem.
Tusz wyborczy to półtrwały tusz na bazie azotanu srebra. Po raz pierwszy użyto go w Indiach w 1962 r. w wyborach, co miało zapobiec oszustwom podczas głosowania.
Głównym składnikiem tuszu wyborczego jest azotan srebra, którego stężenie wynosi od 5% do 25%. Ogólnie rzecz biorąc, czas utrzymywania się odcisku na skórze jest proporcjonalny do stężenia azotanu srebra, im wyższe stężenie, tym dłuższy czas utrzymywania się odcisku.
Podczas wyborów, każdy wyborca, który zagłosował, będzie pokryty tuszem przez personel, który będzie go nakładał pędzlem na paznokieć lewej ręki. Gdy tusz z azotanem srebra zetknie się z białkiem na skórze, wywoła to reakcję barwiącą. Pozostanie plama, której nie da się usunąć mydłem ani innym płynem chemicznym. Zazwyczaj tusz utrzymuje się na skórkach przez 72–96 godzin, a jeśli zostanie nałożony na paznokieć, może utrzymać się przez 2–4 tygodnie. Czas przechowywania zależy od stężenia, a plama zniknie, gdy odrośnie nowy paznokieć.
Dzięki temu znacznie ograniczono występowanie nieuczciwych zdarzeń, takich jak oszustwa wyborcze, zagwarantowano prawa wyborcze wyborcom i usprawniono publiczny przebieg działań wyborczych.
Czas publikacji: 17-06-2023